رسانه‌ی آنلاین هنری «هُوز مَگزین»
هنر عکاسی، زبانِ پُرکاربرد و ساده‌ای است که فرهنگ‌های مللِ مختلف را به یکدیگر پیوند می‌دهد. نتیجه‌ی این هنر پیوندِ خانواده‌ی بشر بر روی کره‌ی زمین است. واژه‌ی هنر در زبان سانسکریت، ترکیبِ «هو» به معنی نیک و «نر یا نره» به معنی زن و مرد، را شامل می‌شود. بعدها این واژه وارد زبان فارسی می‌شود و در «اوستا» به شکل «هونر» در می‌آید. «هو» به معنی خوب، نیک، زیبا، بسنده، رسا، نیرومند و استوار است. این واژه از صفات اَهورامزدا است که به «نیک و خوب» تعریف شده است. بعدها در فارسیِ میانه و پهلوی و پس از آن در دوره‌ی اسلامی این واژه به «هنر» تبدیل می‌شود و معنای انسان کامل و فرزانه را برای ما شرح می‌دهد. هنر، وسیله‌ی مناسب و تأثیرگذاری برای بیان اندیشه‌ی بشر است.
از نظر واژه‌شناسیِ ایرانی، زَم در زبان اوستایی به معنای سرد بوده است که با پسوند «ین»، واژه‌ی زمین را به معنای «جسم سرد» به وجود آورده است. نام زمین تنها نام فارسی و غیرعربیِ یک سیاره در منظومه‌ی شمسی است که به‌طور گسترده در فارسی رایج است. هم‌اکنون زمین خانه‌ی میلیون‌ها گونه جاندار است که انسان یکی از آن‌ها است. انسانِ ساکنِ زمین، برای بیان دغدغه‌های زیستیِ خود از هنر بهره می‌گیرد.
به این ترتیب نام های هنر و زمین بر هم آمیخته شد تا این رسانه با واژه ی هُوز نام گذاری شود. اهداف عمده‌ی رسانه‌ی آنلاین هُوز مگزین پرداختن به تعاملات بین انسان و رخدادهای زمینی؛ مسائل زیست‌محیطی، بحران‌ها و زیبایی‌ها ی آن است.
هُوز مگزین کار خود را با، بازنشرِ آثار عکاسان ایران و جهان در صفحه‌ی رسمی اینستاگرامی خود آغاز کرده است. این رسانه، انتشارِ گاه‌نامه‌ی تخصصیِ عکاسی که با اهدافه معرفی و نشر تازه های عکاسی، ترجمه گزیده ای از کتب معتبر عکاسی، مقالات عکاسی، معرفی و مصاحبه با اساتید و عکاسان کشور، اجرای جشنواره‌های عکاسی، هم‌سو با اهداف ذکر شده را در مسیر کار خود قرار خواهد داد.
هُوز مگزین (Huz Magazine)، به معنای رسانه‌ی مجازی و آنلاین «هنر و زمین»، به‌عنوان رسانه‌ای مستقل و با رویکردِ هنری نسبت به رویدادهای کره زمین، در ایران و بر پایه ی قوانین جمهوری اسلامی ایران پایه‌گذاری شده است که به شکل گروهی و توسط اعضاء عکاسِ خود اداره می‌شود.